ستون فقرات یا ستون مهرهها از 33 مهره تشکیل شده است. این مهرهها به عنوان ساختار اصلی ستون فقرات عمل میکنند و وظیفه پشتیبانی از بدن و حفاظت از نخاع را بر عهده دارند.
مهرههای ستون فقرات به پنج بخش اصلی تقسیم میشوند: گردنی، پشتی (سینهای)، کمری، خاجی، و دنبالچهای. هر بخش ویژگیها و وظایف خاص خود را دارد.
بخش گردنی شامل 7 مهره است و وظیفه پشتیبانی از سر و امکان حرکت آن به جهات مختلف را دارد. این بخش بیشترین تحرک را در مقایسه با سایر بخشهای ستون فقرات دارد.
بخش پشتی (سینهای) از 12 مهره تشکیل شده و نقش اصلی آن در پشتیبانی از قفسه سینه و اتصال به دندهها است. این بخش در محافظت از ارگانهای حیاتی مانند قلب و ریهها نقش دارد.
بخش کمری شامل 5 مهره بزرگتر و قویتر است که وظیفه پشتیبانی از بخش اعظم وزن بدن را بر عهده دارند و در حرکات اصلی مانند خم شدن و چرخش نقشی کلیدی دارند.
بخش خاجی از 5 مهره خاجی تشکیل شده که در بزرگسالی با هم جوش میخورند و یک ساختار یکپارچه به نام استخوان خاجی را تشکیل میدهند. این بخش در پشت لگن قرار دارد.
بخش دنبالچهای یا انتهایی ستون فقرات شامل 4 مهره است که این مهرهها نیز در بزرگسالی به هم متصل شده و دنبالچه را شکل میدهند.
هر بخش از ستون فقرات به گونهای طراحی شده است که با سایر بخشها هماهنگ عمل کند تا حرکات طبیعی بدن ممکن شود و از ضربات مکانیکی به نخاع جلوگیری شود.
مهرههای ستون فقرات از طریق دیسکهای بینمهرهای به یکدیگر متصل میشوند. این دیسکها نقش جذب ضربه و کاهش فشار وارده بر ستون فقرات را دارند.
در مجموع، ساختار چندبخشی ستون فقرات باعث میشود که بدن انسان بتواند ایستادگی، حرکت و انعطافپذیری مناسب را داشته باشد.